Doktor Łukasz Szleszkowski jest doktorem nauk medycznych, lekarzem, specjalistą medycyny sądowej, pracownikiem naukowym Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, nauczycielem akademickim, kierownikiem Pracowni Tanatologii Sądowej. Z medycyną sądową jest związany od czasów studiów na Wydziale Lekarskim. Od 2001 roku jako biegły sądowy wydaje opinie sądowo-lekarskie, głównie z zakresu klasycznej medycyny sądowej. Zajmuje się ustalaniem przyczyny i okoliczności zgonu, mechanizmu powstania obrażeń, rekonstrukcją zdarzeń o charakterze kryminalnym, badaniem sądowo-lekarskim szczątków ludzkich, identyfikacją zwłok o nieustalonej tożsamości oraz oględzinami zwłok w miejscu ich znalezienia.

Dr Szleszkowski przeprowadził ponad 3500 sekcji zwłok i oględzin szczątków. Od 2008 roku współpracuje z Instytutem Pamięci Narodowej w zakresie poszukiwań i ekshumacji szczątków ofiar systemów totalitarnych. Brał udział w pracach prowadzonych m.in. na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu, Powązkach Wojskowych w Warszawie (na tzw. Łączce), na dawnym lotnisku wojskowym w Starym Grodkowie, na terenie byłego obozu koncentracyjnego KL Gross-Rosen i w wielu innych miejscach w kraju oraz zagranicą (Gruzja, Białoruś, Szwajcaria).

W 2016 roku został odznaczony przez prezydenta Brązowym Krzyżem Zasługi, a w 2018 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz przywracania pamięci o ofiarach zbrodni systemów totalitarnych. Jest autorem wielu krajowych i zagranicznych publikacji naukowych z zakresu medycyny sądowej. Uczestniczy w wydarzeniach popularyzujących naukę, takich jak Dolnośląski Festiwal Nauki, Dolnośląski Festiwal Tajemnic czy Międzynarodowy Festiwal Kryminału. Od 2019 roku jest koordynatorem porozumienia dotyczącego współpracy naukowej i dydaktycznej pomiędzy Pracownią Tanatologii Sądowej Uniwersytetu Medycznego a Pracownią Biologii i Entomologii Sądowej Uniwersytetu Wrocławskiego.

Doktor habilitowany nauk biologicznych, inżynier zarządzania i marketingu. Profesor UWr, dziekan Wydziału Nauk Biologicznych UWr (kadencja 2020-2024), przewodniczący rady dyscypliny naukowej nauki biologiczne UWr (kadencja 2020-2024), kierownik Pracowni Biologii i Entomologii Sądowej UWr (od 2019 r.).

Specjalizuje się w biologii środowiskowej, biologii konserwatorskiej, ekologii, entomologii sądowej i archeoentomologii. Biegły sądowy przy Sądzie Okręgowym we Wrocławiu z dziedziny: kryminalistyka, specjalizacja: entomologia i entomologia sądowa. Członek Polskiego Towarzystwa Medyków Sądowych i Kryminologii (od 2018 r.) oraz European Association for Forensic Entomolgy (od 2019 r.). Współpracuje z Pracownią Tanatologii Sądowej i Pracownią Toksykologii Sądowej Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, Laboratorium Kryminalistycznym Komendy Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu oraz Katedrą Kryminalistyki Państwowej Uczelni im. St. Staszica w Pile.

W ramach entomologii sądowej zajmuje się badaniem rozsiedlenia i bionomii nekrofagicznych gatunków owadów, ale też innych bezkręgowców; wymianą doświadczeń ze specjalistami entomologii i medycyny sądowej w kraju i za granicą; opracowywaniem specjalistycznych opinii na potrzeby wstępnych postępowań kryminalistycznych; edukacją i popularyzacją zagadnień związanych z biologią i entomologią sądową. Pomysłodawca otwartych seminariów naukowych poświęconych tematom oscylującym wokół entomologii sądowej oraz kryminalistyki. Inne zainteresowania: zarządzanie jakością i bezpieczeństwem zdrowotnym żywności i żywienia, audyty jakościowe.

Pracowniki naukowy Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, chociaż działalność w zakresie toksykologii sądowej rozpoczął w Katedrze i Zakładzie Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, gdzie w 2015 r. obronił pracę doktorską z wyróżnieniem. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii, a także członkiem Polskiego Towarzystwa Toksykologicznego. W swojej pracy zawodowej zajmuje się zażyciową i pośmiertną diagnostyką zatruć, badaniem materiału dowodowego, tworzeniem nowoczesnych metod wykorzystywanych w analizach toksykologicznych i opiniowaniem sądowo-toksykologicznym. Szczególnie jest zainteresowany metodologicznym aspektem ekspertyzy toksykologicznej.

Dr Paweł Szpot w trakcie trwania swojej kariery zawodowej przeprowadził tysiące badań toksykologiczno-sądowych najróżniejszych materiałów dowodowych od badań narkotyków, leków i „dopalaczy”, przez materiał sekcyjny, po ekshumowane szczątki ludzkie i zaschnięte plamy krwi.

Jest autorem wielu zagranicznych publikacji naukowych z zakresu toksykologii sądowej i laureatem Nagrody imienia Profesorów Jana Markiewicza i Tadeusza Borkowskiego za pracę w dziedzinie toksykologii sądowej przyznawanej przez Instytut Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra Jana Sehna w Krakowie.

Antropolog sądowy, asystent w Zakładzie Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, biegła z zakresu szeroko pojętej identyfikacji. Jako absolwentka Wydziału Nauk Biologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego (specjalność biologia człowieka) ukończyła studia podyplomowe na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego (na kierunku kryminalistyka) a także Międzywydziałowe Studia Podyplomowe Archeologii Sądowej. Obecnie jest studentką piątego roku studiów na kierunku prawo na Uniwersytecie Wrocławskim.

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii, International Academy of Legal Medicine, Forensic Anthropology Society of Europe – a section of International Academy of Legal Medicine. Jako jedyna z Polski należy do Study Group on Forensic Age Diagnostics of the German Society of Legal Medicine. Jest współpracownikiem Pracowni Biologii I Entomologii Sądowej Uniwersytetu Wrocławskiego.

W ramach współpracy z Instytutem Pamięci Narodowej od 2011 roku uczestniczy w badaniach ekshumacyjnych prowadzonych na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu, Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku oraz na Powązkach Wojskowych we Warszawie na tzw. Łączce.

W 2016 roku odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi, w 2018 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Doktor Łukasz Szleszkowski jest doktorem nauk medycznych, lekarzem, specjalistą medycyny sądowej, pracownikiem naukowym Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, nauczycielem akademickim, kierownikiem Pracowni Tanatologii Sądowej. Z medycyną sądową jest związany od czasów studiów na Wydziale Lekarskim. Od 2001 roku jako biegły sądowy wydaje opinie sądowo-lekarskie, głównie z zakresu klasycznej medycyny sądowej. Zajmuje się ustalaniem przyczyny i okoliczności zgonu, mechanizmu powstania obrażeń, rekonstrukcją zdarzeń o charakterze kryminalnym, badaniem sądowo-lekarskim szczątków ludzkich, identyfikacją zwłok o nieustalonej tożsamości oraz oględzinami zwłok w miejscu ich znalezienia.

Dr Szleszkowski przeprowadził ponad 3500 sekcji zwłok i oględzin szczątków. Od 2008 roku współpracuje z Instytutem Pamięci Narodowej w zakresie poszukiwań i ekshumacji szczątków ofiar systemów totalitarnych. Brał udział w pracach prowadzonych m.in. na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu, Powązkach Wojskowych w Warszawie (na tzw. Łączce), na dawnym lotnisku wojskowym w Starym Grodkowie, na terenie byłego obozu koncentracyjnego KL Gross-Rosen i w wielu innych miejscach w kraju oraz zagranicą (Gruzja, Białoruś, Szwajcaria).

W 2016 roku został odznaczony przez prezydenta Brązowym Krzyżem Zasługi, a w 2018 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz przywracania pamięci o ofiarach zbrodni systemów totalitarnych. Jest autorem wielu krajowych i zagranicznych publikacji naukowych z zakresu medycyny sądowej. Uczestniczy w wydarzeniach popularyzujących naukę, takich jak Dolnośląski Festiwal Nauki, Dolnośląski Festiwal Tajemnic czy Międzynarodowy Festiwal Kryminału. Od 2019 roku jest koordynatorem porozumienia dotyczącego współpracy naukowej i dydaktycznej pomiędzy Pracownią Tanatologii Sądowej Uniwersytetu Medycznego a Pracownią Biologii i Entomologii Sądowej Uniwersytetu Wrocławskiego.

Profesor nauk prawnych. Jest profesorem zwyczajnym w Katedrze Kryminalistyki na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w kryminalistyce, prawie dowodowym, problematyce biegłych oraz psychologii sądowej. Od blisko 25 lat pełni funkcje biegłego i eksperta w dziedzinie badań dokumentów.

W obszarze Jej zainteresowań naukowych leżą w szczególności kwestie związane z taktyką kryminalistyczną, prawem dowodowym w tym dopuszczalnością dowodów naukowych, wykorzystaniem psychologii sądowej w procesie karnym i kryminalistyce, teorią opiniowania, ekspertyzą biegłych oraz szeroko rozumianą problematyką policyjną i bezpieczeństwem wewnętrznym państwa.

Jest autorką ponad 125 artykułów, 14 monografii i redakcji naukowych monografii, pomysłodawczynią i współredaktorem naukowym 23 wydań periodyku Problemy Współczesnej Kryminalistyki.  Dwukrotnie jej prace zostały nagrodzone w konkursie im. Tadeusza Hanauska, przyznawanej przez Polskie Towarzystwo Kryminalistyczne za najlepszą pracę z dziedziny kryminalistyki. W swoich pracach naukowych porusza problematykę biegłych, ich kompetencji, zasad opiniowania, regulacji prawnych dotyczących biegłych.

Jako praktyk i badacz technik kryminalistycznych prof. dr hab. Ewa Gruza była audytorem technicznym Polskiego Centrum Akredytacji, dokonującym akredytacji laboratoriów kryminalistycznych w zakresie procedur badania dokumentów, daktyloskopii i traseologii. Od 1997 roku aktywnie działa w Polskim Towarzystwie Kryminalistycznym, będąc obecnie członkiem Zarządu i Rady Naukowej. Ukończyła aplikację prokuratorską. Autorka licznych ekspertyz prawnych wykonywanych m.in. dla Biura Analiz Sejmowych, organizacji pozarządowych, doradca Komisji Śledczej, autorka lub współautorka kilku ustaw, w tym projektów ustaw o biegłych. Za wybitne zasługi w kształtowaniu państwa prawa i za osiągnięcia w pracy naukowej oraz dydaktycznej została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Ukończył kierunek Prawo na Wydziale Prawa i Administracji UW. Analizą śladów krwawych zajmuje się od 2012 r., autor nowoczesnej polskiej terminologii z zakresu analizy śladów krwawych,  stały członek organizacji międzynarodowej IABPA (International Organization Bloodstain Pattern Analysts). Jego zainteresowania naukowe oscylują wokół zabójstw, samobójstw, wypadków i zgonów naturalnych związanych z wynaczynieniem krwi, oględzin, fotografii kryminalistycznej, taktyki procesowej oraz biegłego w procesie karnym. Wolne chwile spędza z rodziną w kinie lub na spacerach.

Profesor nauk prawnych. Jest profesorem zwyczajnym w Katedrze Kryminalistyki na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w kryminalistyce, prawie dowodowym, problematyce biegłych oraz psychologii sądowej. Od blisko 25 lat pełni funkcje biegłego i eksperta w dziedzinie badań dokumentów.

W obszarze Jej zainteresowań naukowych leżą w szczególności kwestie związane z taktyką kryminalistyczną, prawem dowodowym w tym dopuszczalnością dowodów naukowych, wykorzystaniem psychologii sądowej w procesie karnym i kryminalistyce, teorią opiniowania, ekspertyzą biegłych oraz szeroko rozumianą problematyką policyjną i bezpieczeństwem wewnętrznym państwa.

Jest autorką ponad 125 artykułów, 14 monografii i redakcji naukowych monografii, pomysłodawczynią i współredaktorem naukowym 23 wydań periodyku Problemy Współczesnej Kryminalistyki.  Dwukrotnie jej prace zostały nagrodzone w konkursie im. Tadeusza Hanauska, przyznawanej przez Polskie Towarzystwo Kryminalistyczne za najlepszą pracę z dziedziny kryminalistyki. W swoich pracach naukowych porusza problematykę biegłych, ich kompetencji, zasad opiniowania, regulacji prawnych dotyczących biegłych.

Jako praktyk i badacz technik kryminalistycznych prof. dr hab. Ewa Gruza była audytorem technicznym Polskiego Centrum Akredytacji, dokonującym akredytacji laboratoriów kryminalistycznych w zakresie procedur badania dokumentów, daktyloskopii i traseologii. Od 1997 roku aktywnie działa w Polskim Towarzystwie Kryminalistycznym, będąc obecnie członkiem Zarządu i Rady Naukowej. Ukończyła aplikację prokuratorską. Autorka licznych ekspertyz prawnych wykonywanych m.in. dla Biura Analiz Sejmowych, organizacji pozarządowych, doradca Komisji Śledczej, autorka lub współautorka kilku ustaw, w tym projektów ustaw o biegłych. Za wybitne zasługi w kształtowaniu państwa prawa i za osiągnięcia w pracy naukowej oraz dydaktycznej została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Dr Piotr Lewulis

 adiunkt w Katedrze Kryminalistyki Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Autor i współautor szeregu publikacji naukowych i wystąpień konferencyjnych; wykonawca i koordynator w krajowych i międzynarodowych projektach badawczych z praktycznym doświadczeniem  procesowym w sprawach karnych uzyskanym w toku aplikacji adwokackiej (zakończonej pozytywnym wynikiem egzaminu zawodowego). Realizowane dotychczas projekty badawcze dotyczyły między innymi problematyki zagrożeń terrorystycznych, metodyki prowadzenia śledztw w sprawach o zabójstwo, a także postępowań w sprawach poszukiwań osób zaginionych. Specjalizuje się w kwestiach związanych z prawem i postępowaniem dowodowym w kontekście nowych technologii. Aktualne zainteresowania badawcze wiążą się z szeroko rozumianymi patologiami życia społecznego w przestrzeni cyfrowej. W pozostałym czasie angażuje się w turystykę wysokogórską, wspinaczkę skalną i reprezentację AZS UW w snowboardzie.

Profesor nauk prawnych. Jest profesorem zwyczajnym w Katedrze Kryminalistyki na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w kryminalistyce, prawie dowodowym, problematyce biegłych oraz psychologii sądowej. Od blisko 25 lat pełni funkcje biegłego i eksperta w dziedzinie badań dokumentów.

W obszarze Jej zainteresowań naukowych leżą w szczególności kwestie związane z taktyką kryminalistyczną, prawem dowodowym w tym dopuszczalnością dowodów naukowych, wykorzystaniem psychologii sądowej w procesie karnym i kryminalistyce, teorią opiniowania, ekspertyzą biegłych oraz szeroko rozumianą problematyką policyjną i bezpieczeństwem wewnętrznym państwa.

Jest autorką ponad 125 artykułów, 14 monografii i redakcji naukowych monografii, pomysłodawczynią i współredaktorem naukowym 23 wydań periodyku Problemy Współczesnej Kryminalistyki.  Dwukrotnie jej prace zostały nagrodzone w konkursie im. Tadeusza Hanauska, przyznawanej przez Polskie Towarzystwo Kryminalistyczne za najlepszą pracę z dziedziny kryminalistyki. W swoich pracach naukowych porusza problematykę biegłych, ich kompetencji, zasad opiniowania, regulacji prawnych dotyczących biegłych.

Jako praktyk i badacz technik kryminalistycznych prof. dr hab. Ewa Gruza była audytorem technicznym Polskiego Centrum Akredytacji, dokonującym akredytacji laboratoriów kryminalistycznych w zakresie procedur badania dokumentów, daktyloskopii i traseologii. Od 1997 roku aktywnie działa w Polskim Towarzystwie Kryminalistycznym, będąc obecnie członkiem Zarządu i Rady Naukowej. Ukończyła aplikację prokuratorską. Autorka licznych ekspertyz prawnych wykonywanych m.in. dla Biura Analiz Sejmowych, organizacji pozarządowych, doradca Komisji Śledczej, autorka lub współautorka kilku ustaw, w tym projektów ustaw o biegłych. Za wybitne zasługi w kształtowaniu państwa prawa i za osiągnięcia w pracy naukowej oraz dydaktycznej została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Adw. Piotr Modzelewski

Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, adwokat. Wiceprezes zarządu Towarzystwa Inicjatyw Prawnych i Kryminalistycznych: „Paragraf 22”. Pasją do prawa karnego, kryminalistyki i nauk sądowych zaraził się w trakcie studiów. Zawodowo zajmuje się także innymi gałęziami prawa, w szczególności prawem pracy. Angażuje się w działalność edukacyjną i naukową w charakterze organizatora i prelegenta.